خیار غبن
خیار غبن:
خیار غبن یکی از خیارات است که در ماده ۳۹۶ قانون مدنی ذکر شده است: «اختیار فسخ معامله برای کسی که دچار غبن فاحش شدهاست.» به این معنی که اگر خریدار ببیند که در اثر انجام این معامله متضرر شده و این ضرر فاحش است، بر اساس قانون امکان فسخ آن قرارداد را دارد. مانند موردی که یک شخص خانه خود را بسیار ارزان فروخته باشد.
- در واقع برای تشخیص میزان غبن و ضرر در معامله ، شرایط قرارداد باید بررسی و در نظر گرفته شود.
- خیار غبن محدود به یکی از طرفین قرارداد نیست، هر دو طرف معامله میتوانند دچار غبن شوند.
- میتوان گفت خیار غبن شامل حال هر دو طرف قرارداد میشود و باید برای فروشنده و خریدار اختیار فسخ قرارداد، یکسان در نظر گرفته شود.
- بر اساس قانون خیار غبن از اختیارات فوری طرفین در هر معامله است.
- در ماده 419 قانون مدنی ذکر شده است که شرایط معامله بر تعیین میزان غبن تاثیر دارد.
شخص متضرر، چه فروشنده باشد چه خریدار، باید بعد از اینکه متوجه ضرر در معامله شد، طی یک مدت زمان معقول عرف، که مغایر با قوانین ذکرشده در قانون و مفاد قرارداد نباشد، نسبت به شرایط خیار غبن اقدام کند.
غبن مفهومی است کلی که در متون قانونی تقسیم بندی نشده مع الوصف در جهت سهولت دریافت مطالب آنرا به اقسام زیر تقسیم نموده اند:
غبن جزئی آن است که اساساً فاقد اهمیت باشد مانند اینکه شما ملکی را مثلا با 5% کمتر یا بیشتر از قیمت روز معامله کنید.
غبن فاحش و آن غبنی است که عرفاً قابل مسامحه و گذشت نباشد.در قانون قدیم ضابطه اختلاف قیمت 20% بود ولیکن امروزه در برابر قانون به عرف واگذار شده است و ماده 417 اصلاحی قانون مدنی مقرر داشته است :«غبن در صورتی فاحش است که عرفاً قابل مسامحه نباشد.» نظر به اینکه اصل بر لزوم قرار داد است مدعی غبن باید فاحش بودن آن را ثابت کند و در صورت بروز اختلاف قضات، با بررسی جمیع جوانب و وضعیت مالی طرفین قرارداد و شرایط انعقاد معامله و … تشخیص می دهند که غبن فاحش است یا خیر. که در همین رابطه ماده 419 قانون مذکور مقرر میدارد:«در تعیین مقدار غبن شرایط معامله نیز باید منظور گردد.»
غبن احفش و آن غبنی است که تفاوت قیمت و میزان غبن در محدوده غبن فاحش نبوده بلکه اختلاف قیمت چندین برابری است و متعارف شده که اگر کسی غبن را ساقط کرده باشد شامل غبن فاحش نمی شود فلذا در هنگام تنظیم قرارداد و در مقام اسقاط این خیار قید می شود.